Η πιπίλα είναι ίσως το πρώτο μωρουδιακό αξεσουάρ που αγοράζουν οι γονείς με τη γέννηση του μωρού τους. Λίγοι είναι εκείνοι που καταφέρνουν να μη δώσουν καθόλου πιπίλα στα παιδιά τους, αλλά ακόμα και αυτοί πολλές φορές έρχονται αντιμέτωποι με το πιπίλισμα του δακτύλου, που είναι πιο δύσκολο να κοπεί σε σχέση με την πιπίλα. Η πιπίλα ορισμένες φορές, όταν δωθεί δηλαδή πολύ νωρίς, πριν εδραιωθεί ο θηλασμός, λειτουργεί ανταγωνιστικά με το στήθος της μαμάς με πολλά παιδάκια να αρνούνται τον μαστό για την πιπίλα με συνέπεια να οδηγούνται στο μπιμπερό. Αν δωθεί όμως με φειδό μετά της 40 ημέρες της γέννησης, βοηθά τον εγκέφαλο του μωρού να εκκρίνει ενδορφίνες, οι οποίες λειτουργούν ανακουφιστικά για το μωρό. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι Άγγλοι αποκαλούν την πιπίλα pacifier. Αυτός είναι και ο λόγος που τα μωράκια σταματούν σχεδόν αμέσως το κλάμα όταν τους δώσουμε πιπίλα. Τα μικρά πονάκια, η ανασφάλεια, ακόμα και η κακή διάθεση μοιάζουν να εξαφανίζονται μόλις εμφανιστεί η πιπίλα.

Θα μπορούσατε να αναρωτηθείτε δίκαια «και γιατί να κόψω την πιπίλα αφού το βοηθά;». Η αλήθεια είναι πως πέρα από τα θετικά που μπορεί να έχει η χρήση της πιπίλας υπάρχουν και πολλά αρνητικά. Το πρώτο και κύριο είναι ότι σταδιακά δημιουργείται μια σχέση εξάρτησης ανάμεσα στο παιδί και στην πιπίλα. Αναρωτηθείτε πόσες φορές έχετε δει παιδάκια που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς την ασφάλεια της πιπίλας. Όσο μεγαλώνει αυτή η σχέση εξάρτησης, τόσο πιο δύσκολο είναι για το παιδί να κόψει την πιπίλα. Άλλο ένα αρνητικό της πιπίλας είναι ότι λειτουργεί περιοριστικά για το μωρό. Φανταστείτε ένα παιδάκι που έχει συνεχώς την πιπίλα στο στόμα και περιορίζει την ομιλία του, την έκφρασή του ακόμα και τη δυνατότητά του να ανακαλύψει τον κόσμο γύρω του βάζοντας πράγματα στο στόμα του. Για αυτούς τους λόγους η Αμερικάνικη Ακαδημία παιδιατρικής συστήνει η χρήση της πιπίλας να διακόπτεται μέχρι την ηλικία των 12 μηνών. Στην πραγματικότητα όμως, οι περισσότεροι γονείς μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία μεταξύ 2-3 ετών. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι η χρήση της πιπίλας πρέπει να διακόπτεται πριν την ηλικία των 4 ετών καθώς από αυτή τη φάση και έπειτα είναι πιθανό να προκληθούν προβλήματα στην οδοντοστοιχία ή και στην ομιλία του παιδιού.

Εμπειρικά αρκετοί γονείς υποστηρίζουν ότι είναι ευκολότερο να κόψουν την πιπίλα πριν τα 2 έτη καθώς αργότερα το παιδί απαιτεί την πιπίλα και αποκτά χειριστική συμπεριφορά προκειμένου να πάρει αυτό που θέλει. Η αλήθεια είναι ότι σε όποια ηλικία (από τους 6 μήνες και έπειτα) και αν επιλέξετε να διακόψετε την πιπίλα στο παιδί σας, πιθανόν να υπάρξει ρεαλιστική δυσκολία στην επίτευξη του στόχου. Ο αποχωρισμός της πιπίλας είναι μια δύσκολη διαδικασία για το παιδί και πολλές φορές μπορεί να συνοδεύεται από κλάμα, φωνές, ενούρηση, άρνηση για ύπνο ή για φαγητό, ακόμα και επιθετικότητα. Πρέπει λοιπόν οι γονείς να οπλιστούν με υπομονή και να υιοθετήσουν σταθερή συμπεριφορά σε αυτό τους το εγχείρημα. Το πρώτο στάδιο για τη διακοπή της πιπίλας είναι να αραιώσετε τη χρήση της. Επιλέξτε εκείνη τη φάση της ημέρας που το παιδί «χρειάζεται λιγότερο» την πιπίλα και αφιαρέστε την. Πολύ πιθανόν το παιδί σας να αντιδράσει, προσπαθήστε λοιπόν να του τραβήξετε αλλού την προσοχή, σε κάποιο παιχνίδι ή να το συνδυάσετε με κάποιο φαγητό όπως το αγαπημένο του φρούτο. Είναι πολύ σημαντικό να έχετε περιορίσει τη χρήση της πιπίλας πριν να τη διακόψετε εντελώς. Η χρήση της πιπίλας τις βραδινές ώρες θα πρέπει να γίνεται στο τέλος καθώς τα παιδιά συνδυάζουν τον ύπνο με την ευφορία που τους προσφέρει το πιπίλισμα.

Από εκεί και πέρα οι τεχνικές για να κόψει ένα παιδί την πιπίλα ποικίλουν. Υπάρχουν οι γονείς που επιλέγουν να κόψουν την πιπίλα μια και έξω. Σε αυτή την περίπτωση εξαφανίζουν όλες τις πιπίλες από το σπίτι και αρνούνται στο παιδί να του δώσουν το αγαπημένο του αξεσουάρ. Αν επιλέξετε αυτό τον τρόπο να είσαστε προετοιμασμένοι για πολύ κλάμα και αντίδραση καθώς το παιδί πρέπει να προσαρμοστεί απότομα σε αυτή την αλλαγή. Εσείς πρέπει να είσαστε σταθεροί στην απόφασή σας, καθώς αν πείτε στο παιδί πως μεγάλωσε αρκετά για πιπίλα και του τη δώσετε ξανά μετά από λίγο, τότε το μήνυμα που θα του έχετε περάσει θα είναι αρκετά μπερδεμένο.

Ένας άλλος τρόπος είναι με τη χρήση ειδικών παραμυθίων. Υπάρχουν πολλοί απελπισμένοι γονείς που είχαν δοκιμάσει τα πάντα και τελικά τα κατάφεραν με παραμύθια όπως αυτό της πιπιλο-νεραϊδας. Αυτή η νεραϊδούλα μαζεύει το βράδυ τις πιπίλες του παιδιού για να τις πάει στα μικρότερα μωράκια, ενώ στη θέση τους αφήνει ένα δώρο που έχει ζητήσει το παιδάκι. Πολύ σημαντικό εδώ είναι να καταλάβει καλά το παιδάκι ότι πρέπει να είναι έτοιμο να δώσει όλες του τις πιπίλες και να τις αποχωριστεί για τα καλά.

Η συζήτηση είναι ένας διαχρονικός τρόπος για να κόψουμε την πιπίλα και λειτουργεί αποτελεσματικότερα για παιδιά από 2 ετών και πάνω. Πείτε στο παιδί σας ότι είναι αρκετά μεγάλο πια για να χρησιμοποιεί πιπίλα και φτιάξτε μαζί έναν πίνακα επιβράβευσης στον οποίο θα βάζετε ένα αστεράκι για κάθε φορά που το παιδί δεν θα χρησιμοποιεί την πιπίλα. Όταν το παιδί κατορθώσει να κόψει εντελώς την πιπίλα μπορείτε να το γιορτάσετε κάνοντας ένα πάρτι αποχωρισμού φτιάχνοντας το αγαπημένο γλυκό του παιδιού σας ως επιβράβευση.

Αν συμβουλευτείτε τον παιδίατρο σας, πιθανόν να σας πει να χαλάσετε την υφή ή την γέυση της πιπίλας. Προς Θεού μην κόψετε την πιπίλα καθώς αυτό είναι πολύ επικίνδυνο αφού μπορεί να αποκολληθεί κάποιο μικρό κομμάτι και να το καταπίει το παιδί. Μπορείτε απλά να γδάρετε ελαφρά την πιπίλα ή να την βουτήξετε σε λεμόνι για να χαλάσει αυτή η ευχάριστη αίσθηση που δίνει το πιπίλισμα στο παιδί.

Τέλος μπορείτε να αφήστε την πιπίλα να πετάξει στον ουρανό. Προμηθευτείτε μπαλονάκια με ήλιο και δέστε τις πιπίλες σε αυτά.  Αφήστε τα να πετάξουν στον ουρανό και αποχαιρετίστε τα. Αν πάλι το παιδάκι σας αγαπά το νερό μπορείτε να τις πετάξετε στη θάλασσα για να τις πάρουν τα μωρά ψαράκια που τις έχουν μεγαλύτερη ανάγκη.

Όποιο τρόπο και αν επιλέξετε για να κόψετε την πιπίλα στο παιδί σας μην ξεχνάτε να το επιβραβεύετε κάθε φορά που δεν τη χρησιμοποιεί. Τα παιδιά λειτουργούν εξαιρετικά όταν παίρνουν επιβράβευση για τις καλές πράξεις που κάνουν. Αν αυτή η διαδικασία τραβήξει αρκετό διάστημα μην απογοητευτείτε. Αυτό που λέω σε όλους τους αγχωμένους γονείς είναι ότι κάθε παιδί έχει το δικό του χρόνο για να καταφέρει συγκεκριμένα πράγματα. Άλλωστε κανένα παιδί δεν πήγε στο σχολείο φορώντας πιπίλα. Καλή επιτυχία!