Μπορεί να μην είσαι πια παιδί, κοντεύεις ήδη τα 18 άρα είσαι ένα ανήσυχο εφηβάκι. Ίσως να μην είσαι καν το παιδί μου αλλά έτσι βλέπουμε όλους εσάς που σε λίγα 24ωρα θα μαζέψετε όσο θάρρος έχετε για να πάτε να δώσετε εξετάσεις. Καταλαβαίνω πως νιώθεις, έχω υπάρξει στη θέση σου και δεν πρέπει να το ξεχνώ ούτε εγώ, ούτε οι υπόλοιποι γονείς. Ακόμα θυμάμαι άλλωστε την ανατριχίλλα που αισθανόμουν την πρώτη ημέρα των εξετάσεων. Εγώ λοιπόν, ενάς γονιός θα σου πω να χαλαρώσεις.

Ξέρω ότι κάθε χρόνο ακους πολλά για τη σημασία που έχουν οι Πανελλαδικές, για τον τρόπο διεξαγωγής τους ακόμα και για τις σχολές στις οποίες οδηγήστε. Ξέρω ότι τα φροντιστήρια και οι καθηγητές σου σε πιέζουν να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό και αυτό να προσπαθήσεις να κάνεις. Αλλά πρόσεχε! Δεν πρέπει να ξεχάσεις ότι είναι απλά εξετάσεις. Τίποτα περισσότερο. Είναι μια ημέρα στην οποία καλείσαι να αποδείξεις όσα έμαθες μέσα σε ένα ολόκληρο χρόνο. Ακόμα και η «καλή προετοιμασία», όπως λέμε οι γονείς, μπορεί να μην είναι αρκετή για να αποδόσεις όπως θέλεις ή όπως θέλουν οι γύρω σου.

Ξέρω ότι αγχώνεσαι γιατί πιστεύεις ότι η ζωή σου εξαρτάται από αυτές τις εξετάσεις, γιατί δεν θέλεις να απογοητεύσεις εμάς τους μεγάλους. Αλίμονο όμως αν απογοητευόμασταν από εσένα από τα αποτελέσματα των εξετάσεων! Είμαστε περήφανοι για εσένα που επί 12 χρόνια δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Μπορεί αυτή σου η προσπάθεια να μην μεταφράζεται σε 19 ή 18, αλλά μεταφράζεται στην ψυχική σου υγεία, στα γεμάτα χαρά μάτια των γονιών σου μετά την ενημέρωση γονέων, στα δικά σου μάτια που έλαμπαν κάθε φορά που κατάφερνες να λύσεις μια άσκηση ή να μεταφράσεις άγνωστο κείμενο στα αρχαία.

Είμαστε περήφανοι για εσένα που μετά από το σχολείο συνέχιζες κατευθείαν στο φροντιστήριο και μετά πήγαινες σπίτι για να συνεχίσεις την προσπάθειά σου. Είμαστε περήφανοι για εσένα που δεν έμαθες να παπαγαλίζεις, αλλά απέκτησες κριτική σκέψη και πήγες τον εαυτό σου ένα βήμα παρακάτω. Είμαστε περήφανοι για εσένα που θα μαζέψεις όση δύναμη σου έχει απομείνει για να πας να γράψεις στις Πανελλήνιες, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.

Φυσικά και θέλω να πετύχεις! Φυσικά και θέλω να περάσεις στη σχολή της επιλογής σου! Καταλαβαίνω όμως ότι εσύ το θέλεις και το έχεις ανάγκη περισσότερο από εμένα, για αυτό το λόγο εγώ θα προσπαθήσω να μην σε επιφορτίσω παραπάνω με τα δικά  μου θέλω. Θα είμαι δίπλα σου με τον δικό μου τρόπο, να σε στηρίζω και να ανυπομονώ να γυρίσεις σπίτι και να δω ότι αισθάνεσαι καλά με τον τρόπο που απέδωσες. Το μόνο που πρέπει να σου προσφέρω αυτή την περίοδο είναι η αγκαλιά, η κατανόηση και η παρουσία μου.

Αν τα καταφέρεις όλη η οικογένεια θα γίνει ένα κουβάρι αγκαλιάς, όπως και αν δεν τα καταφέρεις! Για εμάς σημασία έχει ότι προσπάθησες. Ξέρεις πολλές φορές η ζωή μας ξεκινά μετά από μια μικρή αποτυχία. Αν κοιτάξω πίσω μου μόνο ένα μικρό ποσοστό των συμμαθητών μου κάνουν τελικά αυτό που σπούδασαν. Στην περίπτωση λοιπόν που περάσεις στη σχολή που θέλεις εύχομαι να σου αρέσει και να είσαι ευτυχισμένο εκεί. Αν πάλι τα αποτελέσματα δεν είναι αυτά που θα ήθελες, ξέρω ότι δεν θα το βάλεις κάτω. Όλοι δίπλα σου θα σε βοηθήσουμε σε όποια απόφαση και αν πάρεις. Σε ξέρω, σε εμπιστεύομαι και σε θεωρώ ικανό να βρεις το δρόμο σου.

Οι Πανελλήνιες δεν είναι το τέλος του κόσμου, ίσως να είναι η αρχή του όμως! Όχι η αποτυχία ή η επιτυχία, αλλά αυτό που συμβολίζουν. Το πέρασμά σου δηλαδή στην ενήλικη ζωή. Σου εύχομαι καλή επιτυχία, σου λέω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου πως ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα πιστεύω σε εσένα και να ξέρεις ότι είμαι δίπλα σου όπως πάντα μέχρι σήμερα.